Dynamisch testen komt de huidige manier van testen, met behulp van gestandaardiseerde tests, tegemoet bij de diagnostische beoordeling van jonge kinderen.

​

Bij dynamisch testen wordt er niet alleen gekeken naar de cognitie en/of taal, maar ook naar elementen die essentieel zijn voor het leren, namelijk het gedrag van het kind en de factoren die het kind helpen bij het oplossen van een taak. Het is mogelijk om de interventies beter te laten aansluiten op de behoeften van het kind, wanneer men naast de normscores ook kijkt naar het leerpotentieel van het kind en inziet van welke ondersteuning het profiteert. De sociale en inter-persoonlijke interactie zorgen voor een natuurlijke omgeving waardoor een kind zich meer op zijn gemak voelt en daardoor maximaal kan presteren. Door deze interactie ontstaat de ‘Zone van naaste ontwikkeling’ (ZNO). Dit is het verschil tussen het actuele en het potentiële ontwikkelingsniveau van het kind. Het geeft inzicht in welke prestaties het kind kan bereiken zonder hulp van anderen (actuele ontwikkelingsniveau) en het niveau dat het kind kan bereiken dankzij hulp van anderen (potentiële ontwikkelingsniveau). Gemedieerde Leerervaring (MLE) sluit aan op dit aspect omdat dit optreedt wanneer een logopedist zich richt op problemen die zich voordoen tijdens dynamisch testen en hierop anticipeert. De reactie van het kind geeft het effect aan van de aangeboden hulp.

​